காதல் வேண்டாம் என்று
எனக்கு எத்தனையோ
அறிவுரைகள் சொன்னார்கள்...
அன்று
நான் கேட்கவே இல்லை....
இன்று நானும்
என் சகோதரிக்கு சொல்கிறேன்...
அவளுக்கும் புரியவில்லை....
உண்மை தான்...
நாளை
என் குழந்தைக்கும்
சொல்லுவேன்...
என் பேரகுழந்தைகளுக்கும் கூட
சொல்லுவேன்...
ஆனால்
யாருக்கும்
அந்த வயதில் புரிவதில்லை...
ஏன் என்று
எனக்கே
எனக்கும் புரிய வில்லை...
காதலித்து
காதலால்
காதலுக்காக
காதலுக்காகவே இழந்த
என் காதல் பொய் என்றேன்...
என் கண்ணீரை
உடைத்தும் காட்டுகிறேன்
என் சகோதரிக்கு ...
"காதலில்
இளமையை இழப்பதை
தவிர ஒன்றும் இல்லை" என்று...
அவளுக்கு
ஏன் புரியவில்லை?...
ஓ...
காதலில்
தோற்று போகும் வரை தான்
யாரும் ஏற்று கொள்வதில்லையே
என்னை போல...
காதல் ஒரு சாபம்...
இப்போது
நான் தவம் இருக்கிறேன்....
"உலகில் காதல்
என்னோடு போகட்டும்"...
காதல்
பரம்பரை நோய் என்றால்...
என்னோடு அழியட்டும்
காதல்
என்னை அழித்தது போதும்...
யாராலும்
புரிந்து கொள்ள
முடியாத வலி
இந்த காதல்...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக